انواع نخ
نخ های تک رشته ای:
نخ دوخت تک رشته ای از یک الیاف پیوسته با ظرافت خاصی تولید می شود. آنها قوی، یکنواخت و ارزان هستند اما استفاده از آن به دلیل انعطاف پذیری کم و احساس خشن آنها بسیار محدود است. اینها بیشتر در دوخت سجاف، پارچه فروشی و اثاثه یا لوازم داخلی استفاده می شود.
نخ چند رشته ای:
اینها بیشتر از نایلون یا پلی استر تولید می شوند و در مواردی که نیاز به استحکام بالاتری وجود دارد استفاده می شود. این شامل دو یا چند رشته پیوسته است که برای ایجاد استحکام بیشتر به هم پیچیده شده اند. بیشتر در پوشاک چرمی، کفش و محصولات صنعتی استفاده می شود. اینها را می توان مجدداً در رشته های روانکاری شده، چسبانده شده و بافته طبقه بندی کرد.
نخ بافت دار:
بافت ها به نخ رشته ای پیوسته داده می شوند تا نرمی و حجیم شدن را فراهم کنند. سپس کمی پیچ خورده و حرارت داده می شود تا دائمی شود. این رزوه ها پوشش درز بالایی دارند و قابلیت انبساط بالایی دارند اما در معرض چفت شدن هستند. انواع نخ‌های خیاطی بافت دار عبارتند از: (i) نخ‌های رشته‌ای بافت‌دار پیچش کاذب، (ب) نخ‌های رشته‌ای بافت‌دار هوا، و (ج) نخ‌های رشته‌ای درهم آمیخته با جت هوا. اینها بیشتر در درزهایی که با بدن در تماس هستند مانند لباس زیر، مایو و غیره استفاده می شود.
نخ های گلدوزی:
اینها عمدتاً برای اهداف تزئینی مورد نیاز هستند و بنابراین رنگ و درخشندگی دو نیاز اصلی برای نخ گلدوزی هستند. اینها بیشتر از پنبه مرسریزه، ابریشم، ابریشم مصنوعی ویسکوز و الیاف پلی استر ساخته می شوند. نخ‌های گلدوزی ماشینی معمولاً از پلی استر یا ابریشم مصنوعی هستند که کمتر از پنبه یا ابریشم هستند.
برای افزایش قابلیت دوخت رزوه - برخی از روکش های خاص استحکام نخ، خاصیت روانکاری و مقاومت در برابر سایش را بهبود می بخشد.
برای انجام یک نیاز کاربردی خاص - اینها روکش های خاصی مانند ضد حریق، دافع آب، ضد قارچ، ضد الکتریسیته ساکن و غیره هستند که روی نخ دوخت پوشانده می شوند.
بنابراین نخ خیاطی یکی از مهمترین لوازم جانبی یک لباس است و برای درست کردن آن باید یک بررسی کامل سازگاری انجام شود. حتی یک شکست نخ کوچک می تواند لباس را در بررسی کیفیت خراب کند و در نتیجه سرمایه گذاری برای ساخت لباس را از دست بدهد.